Wady wina

Wino może ulec zepsuciu na wiele różnych sposobów, zależnie od tego, jakiemu szkodliwemu czynnikowi podlegało. Wad tych nie sposób stwierdzić przed otwarciem butelki, choć pewne oznaki zewnętrzne mogą sugerować zaistnienie niektórych z nich.

W tym rozdziale zostaną opisane najczęściej spotykane wady i ich przyczyny, a także spróbujemy dać odpowiedź, czy są one nieodwracalne i decydujące o wylaniu wina do ścieku.

Wino korkowe

Jedna z najłatwiej rozpoznawalnych i zapamiętywanych wad wina, a jednocześnie też najczęściej spotykana, choć statystycznie może zepsuć jedno wino na dwadzieścia. Jest efektem zaatakowania i trawienia korka przez bakterie, w czasie, którego wydzielana jest substancja chemiczna o nazwie trójchloroanizol. Wino i korek zainfekowany tą substancją charakteryzują się posiadaniem zapachu gnijącego ziemniaka, łupiny od orzecha lub mokrej tektury. Wada ta jest nieusuwalna i nie należy takiego wina przeznaczać do żadnych celów spożywczych. Jeżeli butelka pochodzi z pewnego źródła, jak np. sklep importera, możemy zwrócić się z prośbą o wymianę butelki na nową.

Wino zredukowane

Zdarza się, że wino zamknięte w butelce ma za mały dopływ tlenu lub winiarzowi może zdarzyć się zastosowanie nadmiernej ingerencji związków siarki w czasie fermentacji, co może doprowadzić do zredukowania jego naturalnych nut owocowych lub nawet ich usunięcia. Może też zdarzyć się, że podczas butelkowania i zabezpieczania wina przed rozwojem mikroorganizmów substancjami siarkowymi, do wina zostanie dodana zbyt duża ich ilość. Wina zredukowane łatwo rozpoznać po zapachu, przypominającym zepsute kurze jajo. W większości przypadków wadę tą da się usunąć, szczególnie, gdy mamy do czynienia z winem, które wytrzyma dekantację.

Wino utlenione

Na skutek mechanicznego uszkodzenia korka lub jego wyschnięcia, do wina zamkniętego w butelce może dostawać się zbyt duża ilość tlenu, co daje efekt zmiany smaku wina na przypominający wygotowane warzywa lub ocet i zanik jego owocowości. Tej przypadłości wina niestety już nie naprawimy. Trzeba jednak pamiętać, że istnieje pewna grupa win specjalnie mocno utlenionych, jak np. sherry lub vin jeaune z Jury, a także wina tworzone jako próba powrotu do czasów przeszłych, starzone w glinianych amforach.

Wino zmaderyzowane

Najprzyjemniejsza w smaku wada, polegająca na zmianie smaku na słodki i ewoluowany w skutek długotrwałego przetrzymania wina w wysokiej temperaturze, np. w pobliżu mocnego źródła światła i ciepła, jakim jest żarówka nad półką w sklepie. Wady tej usunąć nie możemy, choć samo wino możemy wykorzystać w kuchni.

Wino martwe 

Nie wszystkie wina mają predyspozycje by żyć dekadami. Większość z nich jest przeznaczona do konsumpcji w ciągu kilku lat i gdy czeka zbyt długo na jego czas, jego nuta owocowa zanika, wino staje się płaskie i bezbarwne w smaku. Nie pozostaje nic innego jak takie wino wylać, a następnym razem przy zakupie bardziej zwracać uwagę na wiek kupowanych lub trzymanych w piwniczce butelek.

Lotna kwasowość

Pojawiająca się w skutek podwyższonego poziomu estrów pochodzących od kwasu octowego. Charakteryzuje się tym, że po otwarciu wino oprócz naturalnie przypisanych mu aromatów, pachnie chemicznym zapachem acetonu. Wadę tą na szczęście możemy usunąć zależnie od jej poziomu poprzez dekantację lub kilkukrotne zakręcenie winem w kieliszku.